1) PHOSPHORUS പ്രവർത്തനങ്ങൾ: ജീവകോശത്തിൽ ഊർജ്ജം സംഭരിക്കുന്ന തന്മാത്രയായ ATP യുടെ ഒരു ഘടകമെന്ന നിലയിൽ, സസ്യത്തിലെ എല്ലാ ഊർജ്ജ ഉപഭോഗ പ്രക്രിയകൾക്കും ഫോസ്ഫറസ് അത്യാവശ്യമാണ്. അമിനോ ആസിഡുകളിലെ ഒരു പ്രധാന ഘടകവും കോശ സ്തരത്തിന്റെ ഒരു ഘടകവുമാണ് ഇത്. സസ്യങ്ങളിലെ
ഓക്സിജൻ പലപ്പോഴും മൃഗങ്ങളിലും മനുഷ്യരിലും ശ്വസനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ സസ്യലോകത്തിൽ അതിന്റെ പ്രാധാന്യം ഒരുപോലെ ആഴമേറിയതാണ്. പ്രകാശസംശ്ലേഷണത്തിലൂടെ ഓക്സിജൻ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നതിൽ സസ്യങ്ങൾ പ്രശസ്തമാണെങ്കിലും, അവയുടെ സ്വന്തം വളർച്ചയ്ക്കും നിലനിൽപ്പിനും അവയ്ക്ക് ഓക്സിജൻ ആവശ്യമാണ്. സസ്യവളർച്ചയിൽ ഓക്സിജന്റെ പങ്ക് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് തോട്ടക്കാർക്കും കർഷകർക്കും
കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡ് (CO2) വർദ്ധനവിന്റെ ശാസ്ത്രീയ ഘടനയിൽ പോഷകകുറവുകൾ, കൃഷിയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന സ്വജീവയി, സസ്യ-ഫലഭേദങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ദർശനം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. eCO2 വേരുകളുടെ പ്രവർത്തനം, കാർബൺ ഫിക്സേഷൻ എന്നിവയെ സ്വാധീനിക്കുന്നു.
സസ്യങ്ങൾക്ക് അത്യാവശ്യമായ സൂക്ഷ്മ പോഷകങ്ങളിൽ ഒന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ഒരു സംക്രമണ ലോഹമാണ് നിക്കൽ. ഇത് വളരെ ചെറിയ അളവിൽ മാത്രമേ ആവശ്യമുള്ളൂ – സാധാരണയായി സസ്യകലകളിൽ 0.05 മുതൽ 10 ഭാഗങ്ങൾ വരെ (ppm) – എന്നാൽ സസ്യ ശാരീരിക പ്രക്രിയകളിൽ
നൈട്രജൻ, ഫോസ്ഫറസ്, പൊട്ടാസ്യം എന്നിവ പ്രാഥമിക സസ്യ പോഷകങ്ങളായും; കാൽസ്യം, മഗ്നീഷ്യം, സൾഫർ എന്നിവ ദ്വിതീയ പോഷകങ്ങളായും; ഇരുമ്പ്, മാംഗനീസ്, ചെമ്പ്, സിങ്ക്, ബോറോൺ, മോളിബ്ഡിനം, ക്ലോറിൻ എന്നിവ സൂക്ഷ്മ മൂലകങ്ങളായും അറിയപ്പെടുന്നു. പ്രാഥമിക, ദ്വിതീയ പോഷക മൂലകങ്ങളെ പ്രധാന മൂലകങ്ങൾ
